Ludmiła Pawliczenko urodziła się na Ukrainie w 1916 roku. Jeszcze jako nastolatka dołączyła do klubu strzeleckiego, w którym odnosiła duże sukcesy. Kiedy w 1941 Trzecia Rzesza zaatakowała Związek Radziecki, była jedną z pierwszych ochotniczek w Armii Czerwonej. W jej szeregach szybko stała się snajperką o najwyższej skuteczności.

Pawliczenko wyposażono w karabin samopowtarzalny i pobieżnie przedstawiono reguły technik snajperskich. Szybko wysłano ją na front, gdzie po krótkim czasie mogła cieszyć się najwyższą liczbą zabitych. Swoje umiejętności mogła udowodnić podczas obrony Odessy. Walki o miasto trwały 73 dni, w tym czasie snajperka zabiła 187 nazistów. Zasługi przyniosły jej awans na starszego sierżanta. Swoją misję Pawliczenko kontynuowała podczas oblężenia Sewastopola.

Wielomiesięczne walki w rejonie Przesmyku Perekopskiego toczyły się o najwyższą stawkę. Sowietom bardzo zależało na utrzymaniu Sewastopola we własnych rękach. W obronie uczestniczyła Pawliczenko, nie tylko powiększając liczbę zabitych na swoim koncie, ale również ucząc swoich następców. Propaganda komunistyczna wykorzystywała jej sukcesy, aby pokazać, że Armia Czerwona także potrafi walczyć. Sama Pawliczenko kontynuowała dzieło zniszczenia, ostatecznie zabijając 309 Niemców, wliczając około 200 oficerów i 36 snajperów wrogiej armii. Ofiar prawdopodobnie było więcej, jednak niemożliwe było potwierdzenie ich śmierci.

Kobiety do tego czasu pełniły podczas konfliktów jedynie funkcje pomocnicze. Kierowano je do pracy w jednostkach łączności, szpitalach i kuchniach polowych. Dopiero Armia Czerwona, borykająca się z ogromnymi stratami wśród żołnierzy, uznała, że kobiety można wysyłać również do bezpośredniej walki. Dzięki temu Pawliczenko uniknęła losu swoich poprzedniczek, które na front dostawały się podstępem, na ogół w męskim przebraniu.

<>Po kolejnej poważnej ranie Pawliczenko została zdemobilizowana. Najpierw prowadziła akcję propagandową w Stanach Zjednoczonych, wróciła stamtąd z otrzymanym w prezencie Coltem. Przez pozostały czas wojny zajmowała się wyłącznie szkoleniem snajperów. Otrzymała awans na majora oraz tytuł Bohaterki Związku Radzieckiego. Stała się znana nie tylko przez swoją skuteczność, ale również styl – była mistrzynią w znajdowaniu kryjówek i odwracania uwagi wroga od miejsca swojego położenia.

Pozdrawiamy, Galeriareplik.pl