Przywołując na myśl starożytny Rzym, nie sposób nie wspomnieć o walkach gladiatorów. Pojedynki na arenie przybrały ówcześnie spektakularną formę igrzysk, ku uciesze tłumów. Stanowiły one nieodłączny element życia w imperium. Kim byli gladiatorzy i za pomocą czego walczyli?

Pojedynki wywodzą się z tradycji etruskiej, natomiast geneza słowa „gladiator” mieści się w łacińskim „gladius”, czyli miecz. Gladiatorem mógł zostać człowiek wolny po podpisaniu stosownego kontraktu, przestępca, jeniec wojenny oraz niewolnik. Walki toczyły także kobiety, co szczególnie podobało się cesarzowi Domicjanowi, jednak w 200 r.n.e. cesarz Septymiusz Sewer zakazał pojedynkować się na arenie kobietom.

Gladiatorzy byli bardzo wyszkoleni, nauczeni dyscypliny, pokory i posłuszeństwa. Najsłynniejsza szkoła znajdowała się w Kapui, gdzie uczęszczał m.in. Spartakus.

Wolność gladiator mógł otrzymać na podstawie decyzji właściciela lub cesarza. Szczególnie wartościowa była sympatia publiki, która miała znaczny wpływ na potencjalne wyzwolenie wojownika. Zawodnik otrzymywał wówczas drewniany miecz, symbolizujący koniec kariery gladiatora i początek wolnego życia.

Do walki najpierw stawali słabsi rangą gladiatorzy, następnie wykorzystywano egzotyczne zwierzęta (pantery, tury germańskie, niedźwiedzie, lwy i afrykańskie tygrysy), które walczyły między sobą lub przeciwko gladiatorom. Wisienką na torcie był pojedynek dwóch najlepszych gladiatorów z dwóch różnych szkół.

Walki gladiatorów były niezwykłą rozrywką dla ludu. Zakaz ich organizowania prowadził nierzadko do społecznych niepokojów. Zagorzałymi zwolennikami igrzysk byli cesarz Kaligula, Neron oraz Kommudus, natomiast Klaudiusz, Juliusz Cezar oraz Marek Aureliusz niechętnie brali udział w zawodach.

Dziś na rynku spotkać można repliki mieczy, którymi walczyli gladiatorzy. Jest to bez wątpienia niestandardowy pomysł na prezent dla miłośników historii oraz wytrawnych kolekcjonerów.

Pozdrawiamy, Galeriareplik.pl